กว่าจะเป็นป่า แสนยากหนักหนา

            เมื่อปี พ.ศ. 2535  ฯพณฯ อนันท์  ปันยารชุน  นายกรัฐมนตรีสมัยนั้น  ได้ประกาศปิดสนามกอล์ฟบนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่  ให้เลิกใช้โดยสิ้นเชิง  นับตั้งแต่บัดนั้นถึงปัจจุบัน  สนามกอล์ฟเขาใหญ่ปิดมาถึง 20 ปีบริบูรณ์แล้ว  อะไรเกิดขึ้นในสนามกอล์ฟ ลองอ่านดูนะ

            มีกลุ่มคนเล็ก ๆ ชื่อ กลุ่มรักษ์เขาใหญ่  เฝ้าติดตามการเปลี่ยนแปลงของสนามกอล์ฟ         ปีแล้ว ปีเล่า  โดยชวนเพื่อน ชวนสมาชิกใหม่ตัวเล็ก   เฝ้าศึกษาเรียนรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง        บนพื้นที่แห่งนี้  สิ่งที่กลุ่มรักษ์เขาใหญ่พบในยี่สิบปีผ่านมาเป็นดังนี้

            ต้นไม้ที่รุกไปในสนามกอล์ฟอันดับแรกสุด คือ หญ้าคา  ตั้งแต่ปีแรก ๆ  เลยที่ปิดสนาม

            ต้นไม้ชนิดที่สอง คือ  หญ้าสาปเสือ กลิ่นฉุน ๆ  ออกดอกสีขาวปนคราม  คนในภาคเหนือเรียก หญ้ามังวาย  ที่รุกตามหญ้าคาเข้าไปในสนามกอล์ฟ

            ต้นไม้ชนิดที่สาม คือ  ต้นเอนอ้า  หรืออ้าหลวง ดอกสีม่วง สูงประมาณ 1-3 ฟุต ที่รุกเข้าไปในสนามกอล์ฟต่อจากสาปเสือและหญ้าคา

            การต่อสู้ช่วงชิงระหว่างป่ากับสนามหญ้าเดิมเกิดขึ้นตามจำนวนฝนของแต่ละปี  บางปีป่ารุกมาก บางปีป่ารุกน้อย

            ต้นไม้ชนิดที่สี่  ประเภทไม้จริงที่จะเป็นต้นไม้ใหญ่ ให้ร่มเงากับต้นไม้อื่น  เพิ่งมาปรากฏเมื่อเวลาผ่านไปเกือบยี่สิบปี

            ปีนี้ (2554)  มีไม้จริงปรากฏให้เห็นในสนามกอล์ฟ สูงประมาณหนึ่งศอก  หากไม่มีไฟป่าเผาทำลาย  ป่าไม้เริ่มปรากฏแล้ว

            “กว่าจะเป็นป่า  แสนยากหนักหนา”  จริงเอย