เมื่อด้วงเจาะต้นไม้... หนึ่งเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์... อีกหนึ่งเป็นบาดแผลและร่องรอย
เวลาผ่านไป.. หนึ่งชีวิตเกิดทิ้งคราบไว้ ....อีกหนึ่งซ่อมแซมบาดแผลและร่องรอย
อยู่กันไปเพราะมันต้องเกาะเกี่ยวผูกพันกัน พึ่งพากันบ้าง เบียดบังกันบ้าง ไม่ถึงกับทำลายกัน.....โลกก็ยังน่าอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น