ใครก็ตามที่มีภูมิลำเนาเกิดหรือมีชีวิตอยู่ใกล้บริเวณแม่น้ำในพื้นที่ป่าต้นน้ำ เช่น แม่น้ำปิง แม่น้ำวัง แม่น้ำยม แม่น้ำน่าน หรือ แม้แต่บริเวณต้นน้ำนครนายก ที่รองรับน้ำจากป่าอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ จะพบเห็นต้นไม้ชนิดหนึ่ง สูงประมาณ 1-2 เมตร ขึ้นเป็นกอ เกาะซอกหินอยู่กลางแม่น้ำ ไม้ชนิดนี้ถูกน้ำท่วมก็ไม่ตาย น้ำไม่สามารภพัดพาไปได้ ต้นไม้ต้นนั้นคือ “ต้นไคร้” หรือ “ไคร้น้ำ”
ต้นไคร้เป็นต้นไม้ที่ทั้งเหนียวและทนทาน ต้นไคร้จึงมีคุณสมบัติเป็นเขื่อนธรรมชาติที่ชลอความเร็ว ความแรงของน้ำได้ เมื่ออดีต (40-50 ปีที่ผ่านมา) เด็กที่เกิดริมแม่น้ำ ที่มีต้นไคร้อยู่ จะได้ประโยชน์จากต้นไคร้โดยนำมาทำลูกข่าง เมื่อลูกข่างหมุน จะมีเสียงดัง หึ่ง...หึ่ง มีความเหนียวทนทานเมื่อนำไปเล่น ในฤดูหนาวอากาศเย็นจัดน้ำในแม่น้ำลดลง รากของต้นไคร้เป็นฝอยอุกอุย ปลากดตัวเหลืองๆ ไปนอนนิ่งใต้รากของต้นไคร้ เด็กๆ ใช้มือจับปลากดมาเป็นอาหารได้
ธรรมชาติมักสร้างสิ่งคู่กันไว้อย่างสมดุลเสมอ เช่น มีสายน้ำที่มีความเร็วจากความลาดชัน ก็มีพันธุ์ไม้ที่ช่วยชลอสายน้ำไว้ เพียงแต่มนุษย์พบเห็นและเข้าใจความเป็นจริงในธรรมชาติหรือไม่ ถ้าเข้าใจก็นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ ถ้าไม่เข้าใจแล้วทำให้ธรรมชาติขาดสมดุล ก็อาจเกิดโทษได้เหมือนกัน เช่น การเกิดภาวะโลกร้อนในปัจจุบันนี้
1 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น