เสียงนกตบยุงก้องถึงเขาหินเทิน

บ้านพัก 103 ของอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี เที่ยงคืนกว่าแล้วเสียงนกตบยุงร้องก้องเชิงเขา “โจ้ง โจ้ง โจ้ง” ร้อง ๆ หยุด ๆ เป็นจังหวะเสียงเรไรดังเบาพอเป็นเสียงพื้น ความสงบ ความเงียบเป็นความสุขอย่างหนึ่งในวัยหกสิบปี
คิดถึงเมื่อวานนี้ได้มีโอกาสไปเยี่ยมสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งชื่อ “สำนักสงฆ์เขาหินเทิน” อยู่ใกล้ด่านสิงขร จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีพื้นที่ประมาณร้อยกว่าไร่อยู่บนเนินเขาที่มีก้อนหิน คล้ายก้อนหินที่มีแร่แคลไซด์อยู่ในเนื้อหิน วางซ้อนกันในลักษณะแปลกมากมาย ได้พูดคุยกับเจ้าสำนักสงฆ์ชื่อ พระเกษตร ปคุโน ท่านเล่าให้ฟังถึงที่มาของสำนักสงฆ์ว่า ได้นำชาวบ้านต่อสู้กับชาวไต้หวันที่จะมาสัมปทานระเบิดหินแห่งนี้ไว้ได้เป็นเวลากว่า 20 ปี มาแล้ว สำนักสงฆ์แห่งนี้เคยเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของพระธุดงค์เสมอมา
พระเกษตร ปคุโน ท่านอยู่ในวัยเกือบเจ็ดสิบปีแล้วดูสมถะ ท่านสอนว่า “ให้หาเวลาปฏิบัติธรรมบ้าง อย่าให้เวลาของครอบครัวปิดบังเส้นทางสวรรค์เรา ความเป็นจริงเมื่อสูงอายุควรต้องออกกำลังกายไม่เช่นนั้นอาจทำให้เราเจ็บป่วยได้” เป็นคำสอนที่เป็นประโยชน์โดยตรงกับคนในวัยเกษียณนะนี่