สายน้ำกับความคิด

ตีสี่ ของเช้าวันที่ 30 มกราคม ริมน้ำแม่แจ่ม ณ อุทยานแห่งชาติออบหลวง ยังไม่สว่าง แต่รอบบริเวณ สว่างด้วยแสงจันทร์ พระจันทร์กำลังจะลับเหลี่ยมเขา เมื่อคืนนอนฟังเสียงน้ำไหลจนหลับไป น้ำไหลไปไหนหนอ พัดพาอะไรไป สิ่งที่พัดพาไปล้วนแล้วแต่ปฏิกูลทั้งสิ้นใช่ไหม น้ำไม่เคยไหลย้อนกลับ สิ่งที่ไหลไปกับน้ำจึงสะสมรวมกันอยู่ที่ที่หนึ่ง ที่ตรงนั้นคงไม่ใช่ที่ที่พึงปรารถนา ถ้าเปรียบสิ่งที่ไหลไปกับน้ำเป็นความชั่ว อาจกล่าวได้ว่าความชั่วทำง่ายเกิดง่าย ไม่ต้องฝืนอะไรอยู่เฉยๆ ความชั่วก็มักมาหาและพาเราไป ความชั่วทวีขึ้น เพิ่มขึ้นตามกาลเวลา และความดีละ ความดีเหมือนกับสิ่งที่พยายามทวนกระแสน้ำใช่ไหม ต้องออกแรง ต้องอดทน ต้องพยายาม และมีเป้าหมาย ดังเช่นคนที่พายเรือทวนน้ำเพื่อไปสู่เป้าหมายความสำเร็จ ฉะนั้น สรุปว่า ทำความดีต้องอดทน ต้องออกแรงกระทำ มีความเพียร มีเป้าหมาย ความชั่วไม่ต้องทำก็ยังมีสิ่งมาเกาะเกี่ยวพัดพาไปดังปฏิกูลที่ไปตามสายน้ำ ฉันนั้น