บ้านรักไทย

“บ้านรักไทย” เป็นชื่อชุมชนชาวจีนยูนานที่อพยพมาอยู่บนภูเขาในเขตอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,150 เมตร การอพยพของคนไทยเชื้อสายจีนกลุ่มนี้ (ได้บัตรประชาชนแล้ว) เข้ามาสมัยปฏิวัติในจีน มาพร้อมกับกองพล 93 สิ่งที่ชาวยูนานนำติดตัวมาด้วยคือพันธุ์ชาที่ชื่ออู่หลง เมื่อชงแล้วมีกลิ่นหอมเฉพาะ รสชาติกลมกล่อมชุ่มคอ ผู้เขียนไม่ค่อยถนัดดื่มชายังรู้สึกชอบชาที่หมู่บ้านรักไทยแห่งนี้.... เดินชมร้านชาที่มีหลายร้านตกแต่งบรรยากาศเหมือนเมืองจีนเกือบทุกแห่ง ทุกร้านผนังทำด้วยดินเหนียวหลังคามุงด้วยใบตองตึงเป็นส่วนใหญ่ เดินชิมชาไป 2-3 ร้านไปหยุดนั่งคุยกับลูกชายของร้านชาปิงปิง ชื่อ อาฉั่ง อายุประมาณ 16-17 ปี อาฉั่ง หรือ ชาญวิทย์ จบชั้นมัธยมต้นแล้ว อาฉั่งช่วยแม่ทำร้านชาต้อนรับนักท่องเที่ยว ร้านชาปิงปิงมี Guest house.อยู่ 6-7 หลัง อาฉั่งมีอัธยาศัยดีมากหลังจากไปสั่งให้แม่ทำอาหารยูนานชื่อหมูพันปีและผัดยอดถั่วลันเตาให้ผู้เขียน อาฉั่งกลับมาบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้ฟัง ทั้งความเป็นมาของหมู่บ้าน จำนวนครอบครัว อาฉั่งเล่าว่ารวมกันประมาณ 300 กว่าครอบครัว มีผู้คนอยู่ประมาณ 1,500 คน อาชีพส่วนใหญ่ทำไร่ชาบนภูเขา โดยเฉพาะชาพันธุ์อู่หลง งานหนักทั้งหมดผู้ชายทำ งานบ้าน งานเก็บใบชาผู้หญิงทำ
อาฉั่งตั้งข้อสังเกตว่า 2-3 ปี ที่ผ่านมามีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยี่ยมบ้านรักไทยเพิ่มขึ้น ซึ่งทำให้ทุกคนมีรายได้ แต่สิ่งที่พบคืออ่างเก็บน้ำของหมู่บ้านมีสีดำคล้ำกว่าเดิม เกรงว่าน้ำจะเสีย บางปีถ้าน้ำมากล้นผ่านฝายไปก็ดี ถ้าน้ำไม่มากน้ำมีสีดำเช่นปีนี้
นี่เป็นสำนึกหนึ่งของเด็กหนุ่มที่เฝ้ามองชุมชนของตน ผู้นำหมู่บ้านจะคิดบ้างหรือเปล่าไม่แน่ใจ
ขอขอบคุณ ผู้แนะนำสถานที่บ้านรักไทย ท่าน ผอ.ถนิต แท่งทองคำ กศน.แม่ฮ่องสอน