วันอังคาร, มิถุนายน 23, 2552
อารมณ์นักประพันธ์
งานที่ทำอยู่ทุกวันนี้เป็นเหตุให้เราต้องเดินทางไปต่างจังหวัดเสมอๆ การไม่ได้อยู่บ้านจึงเป็นเรื่องธรรมดา แต่คงไม่ธรรมดาสำหรับเธอเพื่อนที่แสนดีเมื่อเราไม่อยู่บ้าน เธอคงเหงา ปกติแล้วเธอไม่ค่อยช่างพูด ไม่ช่างเจรจา เธอน่ารักอาจจะดูเงียบขรึมไปบ้าง แต่เธอก็ช่างเอาใจใส่เรา เวลาพักผ่อนยามนอนเธอชอบซุกอยู่ข้างกายคลอเคลียอยู่เสมอๆ วันนี้เราเพิ่งกลับจากต่างจังหวัด ซื้อชุดใหม่มาฝากเธอ เป็นชุดสีส้มอ่อนๆมีลายดอกจำปาสีขาว...เธอคงชอบ กลับถึงบ้านดึกแล้ว เธอก็เป็นเหมือนทุกครั้ง คลอเคลียอยู่ข้างกายเราจนหลับไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย สะดุ้งตื่นเกือบสว่างแล้ว เรานอนกอดหมอนข้างใบโปรดอยู่ สงสัยตัวเองเปลี่ยนปลอกหมอนข้างชุดใหม่ ตั้งแต่ตอนไหนนี่....
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น