นกตบยุงหางยาวสอนให้รู้จักคำว่า“บริบท”

ที่ศูนย์วิทย์ตรังมีพื้นที่กว่า 30 ไร่ ด้านข้างและด้านหลังติดกับป่าชุมชน
มีต้นเสม็ดขาว เสม็ดแดงขึ้นอยู่ทั่วไป ยามค่ำคืนจึงต้องมีไฟฟ้าเปิดไว้
ให้แสงสว่าง ครอบคลุมพื้นที่ให้ยามได้สอดส่องดูแล ด้วยอยู่ใกล้ป่าชุมชน
กลางคืนจึงได้ยินเสียงนกตบยุงหางยาว(Large tailed Nightjar)
ซึ่งเป็นนกหากินกลางคืน ร้องเสียงดังเป็นประจำ
คืนหนึ่งด้วยความอยากดูนก กลางคืน จึงขอให้ยามปิดไฟให้ดูเป็นธรรมชาติ
เหมือนอยู่ในป่าจริงๆ นกจะได้ไม่ตกใจ ปรากฏว่าคืนนั้นไม่พบนก ไม่ได้ยินเสียง
นกตบยุงหางยาวเลย
เช้าวันรุ่งขึ้น “แปง” มาถ่ายภาพนกแต้วแล้วป่าชายเลน บริเวณศูนย์วิทย์
ถามแปงว่า “เมื่อคืนนี้ลุงให้ยามปิดไฟจะดูนกตบยุง ทำไมนกตบยุงหายไปหมดเลย”
แปงหัวเราะและอธิบายว่า “ที่ลุงปิดไฟนั้นมันไม่ใช่ธรรมชาติหรอก มันผิดธรรมชาติ
เพราะธรรมชาติที่นี่คือมีไฟฟ้า มีแมลง นกตบยุงกินแมลง พอลุงปิดไฟมันเลยผิดธรรมชาติ
แวดล้อมไปไงล่ะ” เราเข้าไม่ถึงจริงๆ สรุปว่า”นกสอนให้รู้และเข้าใจกับคำว่า บริบทแวดล้อม
เราต้องปรับตัวเองให้เข้ากับบริบทแวดล้อมนั้นๆ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลงบริบทของเขา”