นกตีทองผู้จากไป

วันวิสาขบูชาเพิ่งจะผ่านไป …....ความสุกสว่างของดวงจันทร์ยามค่ำคืนยังให้ความนุ่มนวลอ่อนโยนกับมนุษยชาติดังเดิม วันนี้ตื่นแต่เช้ารู้สึกสดชื่นแจ่มใสมาถึงที่ทำงานเช้าเป็นพิเศษ เมื่อคืนฝนตกหนักลมแรง มองเห็นใบไม้หล่นบนถนนหน้าสำนักงานเต็มไปหมด มองไปที่ขอบสระน้ำบริเวณต้นมะม่วงตายที่มีโพรงเจ้านกตีทองอยู่ ใจหาย........กิ่งมะม่วงตายหักหล่นลงมากระจายที่โคนต้น........ไม่มีโพรงเจ้านกตีทองให้เห็นแล้ว......นกตีทองก็ไม่เห็น นึกถึงเมื่อ สองสัปดาห์ที่ผ่านมายังพาเด็กทำกิจกรรมภาคฤดูร้อนมานั่งวาดภาพโพรงเจ้าตีทอง เจ้าของโพรงบินเข้าบินออกอวดโฉมให้เด็กๆตื่นเต้นดีใจกับความสวยงามของเขาอยู่เลย....โลกช่างเปลี่ยนแปลงรวดเร็วอะไรอย่างนี้เวลาชั่วข้ามคืนตีทองผู้น่ารักก็จากไปแล้ว.....เจ้าอยู่ไหนหนอ...คิดถึงตีทองจังเลย

ชอล์คสีขาวหรือปากกาเคมีสีดำ

ตอนสมัยเราเป็นเด็ก(พ.ศ.๒๕๐๐) ไปเรียนหนังสือคุณครูใช้ชอล์คสีขาวเขียนอธิบายเรื่องราวต่างๆบนกระดานดำผงชอล์คปลิวเป็นละอองกระจาย เราเป็นเด็กตั้งใจเรียนนั่งหน้าชั้นคอยให้คุณครูเรียกออกไปลบกระดานดำ เพื่อคุณครูจะได้สอนเรื่องต่อไป รู้สึกภูมิใจที่ได้ช่วยคุณครู ความรักความผูกพันระหว่างเรากับคุณครูเป็นความรู้สึกที่ดี ถึงฤดูผลไม้สุก กระท้อนหวาน ลำใยกะโหลก พุทราลูกโตๆ นำไปฝากคุณครู เรารักคุณครูจังเลย คุณครูจะเล่าประสบการณ์ต่างๆให้เราสร้างจินตนาการ จะให้ความหวังความก้าวหน้า นำพาเราไปสู่แหล่งเรียนรู้ที่ดีที่สูงขึ้นจนทำให้เรามีวันนี้ จากเด็กชนบทที่สวมใส่กางเกงปะก้นเป็นรูปใบโพธิ์ตัวเดียวนานถึงสามปีถึงบัดนี้ก็มาไกลแล้ว แม้วันเวลาจะเปลี่ยนแปลงไป.........ชอล์คสีขาวที่ครูเคยเขียนจะเปลี่ยนเป็นปากกาเคมีสีดำเขียนบนกระดานสีขาวที่เรียก ไวท์บอร์ดก็ตามที เมื่อเราเลือกที่จะเป็นครูความละเอียดอ่อนสายใยความเป็นครู อุดมการณ์ยังครุกรุ่นอยู่ในจิตวิณญานของการเป็นผู้ให้ตลอดไป............

ทริป(trip)กตัญญู

วันหนึ่งลูกสาวคนโต(ที่จริงแล้วก็มีลูกสาวคนเดียวเท่านั้นแหละ)พูดเกริ่นนำขึ้นมาว่า…ปีหน้าในหลวงของเราจะมีพระชนมายุครบ 80 ชันษา ลูกมีความรู้สึกว่าคุณปู่ คุณย่า ก็มีอายุใกล้ 80 ปีแล้ว ลูกกับน้องอยากจะทำเรื่องตื่นเต้นให้กับคุณปู่ คุณย่าสักหน่อย ปกติแล้วคุณปู่ คุณย่า อยู่ไกลถึงจังหวัดลำปางถ้าลูกจะจัดทริป(trip)กรุงเทพคุณพ่อว่าจะดีไหม.......เรานิ่งไปนานคิดในใจ....เออ มัวแต่ทำงานสร้างฐานะความก้าวหน้าจนลืมไปว่าพ่อกับแม่อายุเกือบ 80 แล้ว.....ปากบอกลูก...คุยกับน้องแล้วโทรศัพท์ถามคุณปู่ คุณย่าดูว่าท่านสนใจไหม.....ทริปกตัญญูของลูกสาวลูกชายสำหรับคุณปู่ คุณย่าจึงเกิดขึ้น........ไม่รู้ว่าพาไปไหนบ้าง....ไปกินของอร่อยอะไร...มีใครไปช่วยดูแลเอาใจ กลับมามีแต่คำให้พรหลานๆ......บอกว่าหลานๆต่ออายุไปอีกหลายปี ......พ่อกับแม่จะดูแลสุขภาพให้ดีจะอยู่ไปสัก10 ปีจะรอไปเที่ยว ออสเตรเลีย กับหลาน ปลื้มใจมากที่เรามีลูกกตัญญูเป็นอภิชาตบุตร